follow edebilme ihtimali..

Soğuk ve şehiriçi otobüslerde vazgeçtim tweet okumaktan
Ve twitter sayfamda fenomen kokulu takipçimdi kankam..
Ben seninle bir gün Twitter'da menşınlaşabilme ihtimalini sevdim..
İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
-Twitter'da metaforlu sonbaharlar yaşanırdı o zaman-
özlemeye başladım herkesi
Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki, adam gibi tweetleri özlemeye başladım sonra..
Bizim CeriLevis'lerimiz vardı
Bir de fenomenlere menşın yazma imkanı..
Yumurta kokan arkadaşlarla paylaşılan kahperengi tweetlerde trollcülük oynamaya başladık..
Ben fenomen oluyordum, sen fenomeniye, geri kalanlar, onların amk ya..
Twitter'da boya yok ama umut ikliminde harfler yazılıyordu pütürlü timeline'lara
ve Türk Dil Kurumu'na inat bir Türkçeyle..
Abilerimizden öğrendik, sözlük entry'lerinden güzel tweet oluşturmayı..
Twitter'a usul usul aforizma yağıyordu
Ve kapalı mekanlarda sevişmeyi öneriyordu twitter fenomenleri..
Oysa Twitter'da hiç sevişmedim ben..
İsimsiz menşınlarda tartışılan aşkım olmadı benim..
Toplu menşınlarda kıçımıza batan platonik dm'leri saymazsak..
Twitter'a usul usul follow yağıyordu
Ve belli bir saatten sonra timeline'a çıkmamayı öneriyordu twitter fenomenleri..
Oysa hiç follow yaram olmadı benim
Ve hiç bir twitter #ff'inde geçmedi adım
Menşınların ortasında sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece..
Sana tweetler biriktiriyordum taslaklar klasörümde, ama sen yoktun..
Ben, senin beni follow edebilme ihtimalini seviyordum, suni teneffüs saatlerinde..
Tumblr kızları seni hep zamansız, amansızca bir lojman griliğine götürüyordu..
Ben, senin benimle Facebook'a gelebilme ihtimalini seviyordum..
Ben, senin beni follow edebilme ihtimalini seviyordum..
#ff tavsiyesi followa çekiyordu tweetimin patlamaya hazır gevrekliğini
Sonra takip ediyordum, kırık yarık tweetlerin çare bilmez kişilerini..
Ne yana baksam fenomen ve komik sanıyordum
tweet ovasının çalıntı tweetlerini.. Fenomen oluyordum bir süre
yanımdan geçen fenomenlerle yarışıyordum, tweetim rt hesabı followumun garantisinde..
Fenomen oluyordum
Bir tweetden bir iç tweete..
Eski sevgilime sövdükçe büyüyordum..
En çok rt almış tweetlerimi başına koyuyordum favoriler listesinin..
Korkuyordum..
Sonra yazıyordum aynı tweeti..
Çarşıdan bizim eve giden, ömrümün en uzun, ömrümün en kısa, ömrümün en çocuk, ömrümün en ihtiyar yolunu koşuyordum..
Çünkü sonunda birinin amk bunu daha önce yazmıştın demesinden farketmesinden korkuyordum..
Soğuk ve şehiriçi otobüslerde vazgeçtim tweet okumaktan
Ve twitter sayfamda fenomen kokulu takipçimdi kankam..
Ben seninle bir gün twitter'daki bir menşın yazışmasında..
Ben seninle sadece takip edenlerin okumak zorunda kaldığı bir twitter hesabında
Ben seninle, fenomenlere mistik ve demli bir çay kıvamında bakan ünlülerin herhangi bir tweet rt'inde
Ben seninle herhangi bir followun ecel terleri dökerek güç bela 3-5 rt almış tweetinde olma ihtimalini sevdim..
Ben senin, beni follow edebilme ihtimalini sevdim!