Bir planking çılgınlığıdır gidiyor.. Ne olduğunu öğrendiğim günden bu yana aklım beni geçmişin derinliklerine taaa çocukluğuma kadar götürüyor beni..
Yüzü koyun saatlerce amaçsızca yatmak.. Biz çocukken bir amacımız vardı oysa.. Vedat dayım ben abim ve büyük dayımın oğlunu ve o esnada dedemlerde bulunan tüm çocukları susturmanın; onları saatlerce süren ve hiç şikayet etmediği bir eğlenceye sürüklemenin yolunu bulmuştu.. Neden dayım bizim için bu kadar lafı dinlenilesi harika bir adamdı diye merak ederseniz söyliyeyim.. Kendisinin anadol pikapı ve arkasında panda dondurma satan bir dolabı vardı.. Dayım bizim için doruk noktasıydı.. O tüm çocukların hayran olduğu yolunu gözlediği birisiydi..
Bizleri evin ortasında yüzü koyun yatırır kafamızı kaldırmamız şartında kaybedeceğimiz bir oyunun içinde olduğumuza bizi inandırırdı.. Kimi zaman ödül çikolata kimi zaman da dondurma olurdu.. Bizler saatlerce öyle mal gibi yerde yatarken annemler muhabbetin dibine vurur dayım kahveye gider arkadaşlarıyla takılırdı.. Ara sıra annemlerden ‘şişşt dayın geliyo’ gazlamasıyla daha bi gömülürdük Isparta halısına..
Yıllar sonra bugün insanların çılgınlık seviyesine vardırdıkları herkesin dilden dile konuştuğu bu olayı biz tüm çocukluğumuz boyunca yaptık durduk.. Ne tembel köpek Snoopy ne de miskin kedi Garfield plankingi söylenildiği gibi başlatmadı.. Planking tamamen benim dayımın buluşuydu..
Şimdi geçmişte şöyle bir seyahat edince düşünüyorumda ileride bir akıma neden olacak daha kaç buluşu var lan acaba dayımın?
